top of page

Duygu Çeşmesi

Fehim Eren Koldaş

Yazar: Fehim Eren Koldaş (14 yaşında)

Editör: Şevval Yaren Çakır (15 yaşında)

Çizer: Elif Sena Bilgin (12 yaşında)

Uzun zaman önce bir köy varmış. Bu köyde çok az kişi yaşıyormuş. Bir gün çeşmelerden birinin suyu akmaz olmuş. Ertesi gün diğeri akmayı bırakmış ve bir zaman sonra yeniden akmaya başlamış. Bunun sebebini bulmaya çalışmışlar ama bulamamışlar. Bir gün iki kişi kavga etmeye başlamış. O arada başka birisi çeşmede elini yıkıyormuş. Birdenbire çeşmede su akmaz olmuş. “Yine mi? Olamaz. Bunun nedeni ne?” demişler, düşünmeye başlamışlar. “Bu olanları tekrar edelim, bakalım yeniden çeşme su akıtmayı bırakacak mı?” diye düşünmüşler. O iki kişi yeniden kavga etmişler, bir başkası yine su ile ilgileniyormuş. Bakmışlar ki birdenbire diğer bir çeşme de akmaz olmuş. İçlerinden biri:

“Sanırım bu çeşmeler aramızda dargınlık olduğunda akmayı bırakıyorlar,” demiş. “Çeşme insanların duygularına ve konuşmalarına göre mi akıyor?” diye düşünmeye başlamışlar. Denemek için bir süre çeşmenin başına gittiklerinde birbirlerine güzel sözler söylemişler, sarılmışlar. Çeşmeler gürül gürül akmaya başlamış. Çok şaşırmışlar. Bu olaylardan çeşmenin adını değiştirelim demişler. Bir kaç saat isim düşündükten sonra çeşmenin adını “Duygu Çeşmesi” koymuşlar. Bu olay onlara ağzımızdan çıkan kelimelerin ne kadar güçlü olduğunu ve bütün dünyayı etkilediğini ispatlamış. O günden sonra köyde kavga etmemeye çalışmışlar ve ne zaman bir anlaşmazlık olsa çeşmeden uzak durmaya çalışmışlar. Ne zaman barışacak veya birbirlerine güzel söz söyleyecek olanlar çeşmenin yanına gidiyorlarmış ve böylece çeşmenin bereketi artıyormuş. Çünkü birbirimizle kavga etmek, kötü kırıcı sözler söylemek çok kötü bir şeydir ama birbirimize iyi sözler söylemek her şeyin bereketini arttırır.

©2022, Dergi Mudita, her hakkı saklıdır.

bottom of page