Yazar: Elif İrem TÜRKEL (11 Yaşında)
Editör: Kerem ALPARSLAN (12 Yaşında)
Şef Editör: Yağmur KARACAN
Bir gün bir ormandan kovulmuştu sırtlanlar,
Kanunlara aykırı davranıp, ormanın huzurunu kaçırdılar.
Yurttan kovulan yeni yurt arar,
Sırtlanlar da aynen böyle yapar.
Yeni bir yurt ararken, Masumlar Ormanı’nı bulurlar.
Birbirlerine derler: “Burası tam bize göre.”
Masumlar Ormanı’nda misafir olarak yaşarlar,
Ceylanlar ile saklambaç, seksek, ebelemece oynarlar.
Masumlar Ormanı’nda vardı ceylanlar,
Adlarına yakışır şekilde çokta masumdular.
Ormanın anahtarı onlardaydı,
En çok güvenilen onlardı.
Yurtlarından kovulan sırtlanlara onlar yuva vermişti.
Yiyeceklerini sırtlanlara onlar vermişti,
Yurttan kovulana yardım etmişti,
Enerjileriyle herkese moral vermişti.
Günler geçe dursun, sırtlanların fikri değişe dursun,
Misafir olarak girdikleri vatana sahip olmanın hayallerini kursunlar,
Dağdan gelip bağdakini kovmaya karar kılarlar,
Taze bir hayal, taze bir plan... Niyet sırtlan krallığını kurmak...
Günler geçe dursun, sırtlanlar ceylanların iyiliklerini unuta dursunlar,
Kalplerindeki hain planları beklete dursunlar,
Ceylanlar hiçbir şeyin farkına varmaya dursunlar,
Bir gün gelir sırtlanlar artık zamanı geldiğini anlarlar,
İşe yavru ceylanları yok etmekle başlarlar,
Bir, iki, üç derken ölen yavruların sayısı artar,
Sırtlanlar aralarında sırtlan dansı yapmaya başlar.
Sıra gelir olgun ceylanlara! Özellikle dişi, zayıf olanlara…
Bam... Bam... Bom... Bom...
Onların sayıları da artmaya başlar.
Sırtlanlar ne yapar? Sırtlan dansı yapmaya başlar.
Günler geçtikçe kaybedilen ceylanların sayısı artar.
Ah sırtlanlar, vah sırtlanlar, taş kalpli olan kötü sırtlanlar,
Hak hukuk bilmez yüreğini yitirmiş sırtlanlar…
Huzurla dolu ormana gelip, yapmışlar kötülük,
Masumlar ormanı artık yıkık dökük, ceylanların boynu bükük.
Ormanda neredeyse hiç ceylan kalmamıştı,
Ayakta kalan ceylanlar direndiler sırtlanlara karşı.
Sırtlanlar der ki: “Biz çok güçlüyüz, önümüze geleni ezer biçeriz!”
“Bütün dünya bizden korksun! Sırtlanlar krallığı kurulsun!”.
Amma ve lakin ayakta kalanların, direnişi devam eder.
Hep bir ağızdan, “Masumlar Ormanı özgür kalacak!” derler.
Ceylanlar acı çekerken, tüm dünya bu zulmü isyan eder,
Sırtlanlar sırtlan dansı yapar. “Artık pes edin.” der.
Bilmezlerdi ki, duyulmuştu ceylanların haykırışı,
Bütün dünya sırtlanların başına yıkılmıştı.
Herkes sırtlanların yaptığı soykırıma karşı çıkmıştı,
Masumlar Ormanı çoktan özgür kalmıştı...