Yazar: Rabia ÇİLTAŞ (10 Yaşında)
Editör: Mustafa Asım ACAR (12 Yaşında)
Bir yaz gününde gitmiştik köyümüze
Çok güzel vakit geçiriyorduk babaannemle dedemle
Koyunlarla kuzular geziyordu el ele
Tavuklarsa hep civcivlerin peşinde
Çok güzel olurdu sütü ineklerin
Rüzgârla dansı bir başkadır çiçeklerin
Gezerken gördüm yıkık dökük bir ev
Şüphelendim düştü kurt içime
Umarım perili değildir bu büyük şato
Olmasın çocukların bir oyunu bu
Olmak için emin gireyim bakayım içine
Korkarım çıkarsa perili
Girip bakamadım eve
Geçti pencerenin önünden hayalet gibi bir şey
Korktum ayağa kaldırdım bütün köyü
Çocukların oyunu olsun bu
Köylüler geldi yanıma
“Ne bağırıyorsun sabah sabah deli misin?” dediler bana
Değildim deli tabii ki
Korkmuştum sadece hayaletten
“Pencerenin önünden geçti bir hayalet,” dedim
“Hahahaha saçmalık hayranım hayal gücüne,” dedi Şerife teyze
Ne saçmalığı ne hayal gücü gerçekten gördüm ben hayalet
Necmi amca götürelim şunu hastaneye tedavi etsinler dedi bana
Off neden inanmıyor kimse bana
Oysa gerçekten gördüm bir hayalet
Şimdi gidiyoruz hastaneye
Ama ben deli değildim Necmi amca
Kanıtlayacağım onlara
Perili köy olduğunu buranın
Gözlerine gözlerine sokacağım perileri hayaletleri
Sonra onlar kaçacak bana “haklıymışsın diyecekler”
Geldik hastaneye ediyorlar beni tedavi
Soruyorlar sürekli sorular
Bende cevap veriyorum tabii
Veriyorum da cevapları inanmıyorlar bana
Neden soruyorlar o zaman sorular bana
Sonunda çıktık hastaneden
Ne işe yaradı diyor Necmi amca
Bende konuşmuyorum artık o kel Necmi amcayla
Sinirlendirdiler artık beni
Bende o yüzden yıkık dökük evin içine girelim dedim
Onlarda tamam dedi
Girdik ki önümüzde hayalet arkamızda peri
Kaçtı bütün köylüler
Bende kaçtım tabii ki
Sonrada “Hahahaha gördünüz işte gününüzü,” dedim
Onlarda bana “Haklıymışsın sen, artık inanacağız sana,” dediler.
留言