Sır

Yazar: Fatıma Betül Bulut (11 yaşında)

Günün birinde,

Kalemini tutmuş,

Ters çevirir elinde.

"Sır yüktür" dedin de,

Ben taşıdım cebimde.

Sen bana gülünce,

Güller açtı yüzümde.

Okuyalım masalı,

Haydi koşun gelin de.

Maysa gider okula,

Oynar arkadaşlarıyla

Sonra gelir aklına

Vereceği sır.

İçinin huzura kapılacağı,

Kelebekler gibi uçacağı,

Yıldızlar gibi mutluluktan,

Işıl ışıl parlayacağı.

Gelir yanına Efe'nin,

Sırrını tutacağı için,

Güvenir ona bir anda

Söylemeye başlayınca.

Maysa Efe'ye:

"Sır söyleyeceğim" deyince

Efe heyecanlanır,

Eli ayağı dolanır.

-Dün gittik annemle

Güzel bir kırtasiyeciye.

Aldım oradan bir hediye.

Bil bakalım kime?

-Aldın mı yoksa Zehra'ya ?

Doğum günü yarın ya.

Almadıysan ona,

Üzülür bak sonra.

-Tabi ki aldım ona.

Sakın söyleme he.

Söylersen küserim,

Mektubumu keserim.

"Tamam" dese de Efe;

Dayanamaz söylememeye.

Gider Zehra'nın yanına

Söyler her şeyi ona.

Bunu duyunca Zehra

Havalara uçar bir anda.

Koşa koşa gider Maysa'ya

Öper sarılır ona .

İlk başta anlamaz

Sürprizinin bozulduğunu.

Eve giderken sessiz sessiz

Düşünür onu.

Okula geldiğinde

Verir hediyeyi.

Ama der ki Zehra:

-Biliyordum ki.

-Nasıl yani, der Maysa

Anlamadığında.

Der ki Zehra ona:

-Efe söyledi bana .

Maysa Efe'ye çok kızar.

Kafasından çıkar,

Sıcak sıcak dumanlar.

Tabii küser onunla.

Vermez bir daha asla

Sırrını, eşyasını

Defterini, kalemini…

Ve diğer her şeyini.