📌İmtiyaz Sahibi: Recep Bilal Aksu 📌 Genel Yayın Yönetmeni: Tuğba Coşkuner 📌 Proje Ortağı: Rebi Akademi 📌 Şef Editör: Nefise Dilvin Sığırcıoğlu 📌 Yürütücü Kadro: Tuğba Coşkuner, Recep Bilal Aksu, Nefise Dilvin Sığırcıoğlu 📌 Kapak Çizim: Cahide Sena Başak 📌 Bu dergi Rebi Akademi atölyelerinde yetişen çocuklar tarafından çıkarılmaktadır. Çizeri belirtilenlerin dışındaki çizimler Recep Bilal Aksu tarafından yapay zeka ile oluşturulmuştur.

Yazar: Hümeyra Demir (12 yaşında) Çizer: Sümeyye Erva Tozlu (12 yaşında) Editör: Salih Doygun (12 yaşında) Merhaba ben dedektif Eymen. Genelde bankalardaki soygunlarla ilgileniyorum ama bu seferki büyük bir hırsızlık. Müzedeki küçük ama önemli bir heykel çalınmış. Bu heykel tarihi bir öneme sahip. Benden ve dedektif Bay Deniz‘den kimin veya kimlerin çaldığını bulmamızı istiyorlar. Önceden onunla birkaç davayı daha birlikte çözmüştük. Bugün müzenin çalışanları ile konuşacağız.

Yazar: Zeynep Deveci (10 yaşında) Çizer: Zeynep Bera Tozlu (12 yaşında) Editör: Zümra Babatürk (12 yaşında)   Yıl 2050, yer Güney Kore. Her yerde park edilmiş uçan arabalar, ışınlanma kapsülleri ve envaiçeşit  robot vardı. Tüm sesler mekanikti, ne bir kuş cıvıltısı ne ağaçların rüzgardaki hışırtısı, ne mis gibi lavanta kokusu... İnsan ırkına dair icatları dışında hiçbir şey yoktu. Sadece robotlar ve insanların icatları. Ama hepsi o  Joung-Him dedikleri kişi yüzünden, o olmasa

Yazar: Sude Nazlı Erdoğan (12 yaşında) Çizer: Elif Alparslan (11 yaşında) Bunu okuyorsanız defterimi bulmuşsunuz demektir. Her şeyimi yazacağım defterimi. Yıl 375. Yer Çin. Yeni  bir gün bugün. Büyük de bir gün.   Aslında sıradan bir gün çoğu kişi için ama simalarımın deyişiyle  Deneyimsiz ,  beceriksiz  Zhang yani benim için büyük gün. Muhtemelen şu anda ‘Zhang kim?’ diye soruyorsunuzdur. Ben  uzun boylu, kocaman ela gözlü, dalgalı kumral saçlı, gözleri çekik olmayan ,   25

Yazar: Nur Neva Erdoğan (10 yaşında) Çizer: Sena Reyyan Eser (10 yaşında) Editör: Öykü Cenebağı (9 yaşında) O gün fevkalade kötü bir haber almıştım. Biricik ağabeyim yeniçeri olacaktı. Bu nedenle çok endişelendim. Çünkü Estergon Kalesi’ne sefer düzenlenecekmiş. Peki, ona bir şey olursa ben ne yaparım? Zaten babamı da kaybetmiştim. Bu arada ben İlbüke, herkes benim çok küçük olduğumu söylüyor. Oysa ki ben 12 yaşındayım. Hatta bana göre çok olgun olduğumdan abimle birlikte yeni

Yazar: Duru Nihal   Çelikbilek  (10 yaşında) Çizer: Rabia Zeynep Çetintaş (10 yaşında) Editör: Nahide Rana Can  (12 yaşında) Merhaba! Ben Esin. Ne güzel bir adım var değil mi? Annem koymuş adımı. Biz Adana’ya bağlı bir kasabada yaşıyoruz. En yakın arkadaşlarım: Berra, Dersu ve Mert. Her gün dışarıda oyun oynarız. Bazen onlar oyun oynamaktan sıkılıyorlar.   O zaman ben tek kalıyorum. Neden oynamadıklarını bilmiyorum ama tahminimi söyleyeyim: Mesela biraz fazla kuralcıyımdır,

Yazar: Zeynep Trabzon (11 yaşında) Çizer: Berra Toparlı (10 yaşında) Editör: Ayşegül Duyar (11 yaşında) Nasıl geldiğimi bilmediğim bu garip yerdeki ürpertici fısıltılar, gitgide güçlenerek bağırışlara dönüşüyor. Bu korkunç olayların nedenini bile bilmezken, ne yapmam gerektiğini bilmemem çok normal. Tehlikede olup olmadığımı bilmiyorum ama güvende olma ihtimalim çok az. Sanki her yeri siyaha boyayan korkunç karanlık dağılacakmış gibi hissederek kollarımla onu aralamaya çalışı

Yazar: Elif Akkuş (10 yaşında) Çizer: Nahide Rana Can (12,5 yaşında) Editör: Nahide Rana Can (12,5 yaşında) Biz tırtıllar Ana ağaçta yaşarız, uzun büyük ve yemyeşil bir çınardır bu. Yaprak favorimizdir. Fakat ben tadını sevmem. Umarım bu sefer lezzetli yapraklar yiyebilirim. Bugün iki bacaklıların yaprak alanına gidecektik. Yolda sürünürken ben tek kalırım hep. Diğerleri bana yaklaşmıyorlar. Sadece daha ince ve uzun olduğum için. Biz ergen tırtılların hayali kelebek olmaktır.

Yazar: Gürcü Nisa Döner Çizer: Hatice Ebrar Dürüyen (12 yaşında) Editör: Atlas Öz Karınca Mono, elinde açık ve sıcak çayıyla torunlarının karşısına geçti. Sobanın etrafına oturmuş ona meraklı gözlerle bakıyorlardı. Karınca Mono anlatmaya başlamadan önce çayından bir yudum aldı. Karınca Mono: -Çocuklar, biz şu anda neden insan boyutundayız onu anlatayım; Ben eskiden yazın çalışır, kışın dinlenirdim. İnsan hayatının nasıl aktığını bilmezdim. Profesör Faruk beni yerden aldı, onu

Yazar: Abdurrahman Özuygur (11 yaşında) Çizer: Elif Sena Uzun (9 yaşında) Editör: Asel Sözer (12 yaşında) Girapu yılgın koalalar gibi gözünü devirdi. Karşısında duran şey meşeden yapılma mini bir kayığın içinde duran vıcık vıcık öğle yemeğiydi. Nasıl bir yemek olduğu anlaşılmıyordu. Sanki bir jölenin içine hiperaktif bir cüce koymuşlar da o cüce oradan çıkabilmek umuduyla zıplayıp duruyordu. Durmadan enerji dolu bir bukalemun gibi renk değiştiriyordu. Bazen kırmızı oluyordu,

Yazar: Vildan Küçüktüfekçi (11 yaşında) Çizer: Sabiha Ceren Karaçor (12 yaşında) Editör: Salih Doygun (12 yaşında) Merhaba ben Mr.  Secret, Koruma ve Kurtarma İşler Derneği’inde çalışıyorum ve bir ajanım. Çok değerli bir elması korumaktan sorumlu kişilerden biriyim. Bu elmas öyle sandığınız bir elmas gibi değil, bunu sahip olan kişi öyle zengin oluyor ki dünyaya hükmedebiliyor. Bu elmasın koruyucularından biri olmak, çok şanslı hissettiriyor. Çünkü sadece seçilmiş kişiler  sa

Yazar: Sena Reyyan Sezer ( 11 yaşında) Çizer: Emir Çetintaş (10 yaşında) Editör: Ayşe Zümra Bağcı ( 10 yaşında) Vakit 12 Recep  1020. İslam’ın altın çağındayız.  Ben Hüseyin, Buharalı Hüseyin. 12 yaşındayım .Müderrisim İbni Sina. Kağıda döktüğüm bu anılar bana ait. Şimdi dikkatle okuyun. -Müderris, buyurun suyunuz. Aman dökülmesin. -Sağol oğul sağol, pür dikkat edelim. Mühim kağıtlar bunlar. -Müderris ne hakkında çalışırsınız? -Yeni Kitabü’şifa eserim için yazacaklarıma bakıy

Yazar: Hanife Rana Tok (13 yaşında) Çizer: Elif Sena Bilgin (12 yaşında) Editör: Mustafa Asım Acar (13 yaşında) Oyun oynayacakları sırada sek sek kalıplarını büyütmek zorunda kaldılar çünkü ayakkabıları sığmıyordu. Neden mi? Çünkü buradan tüm çocukları attılar.  Her şey Başkan Ezer ’in şu konuşması ve halkın çoğunluk oylarıyla başladı: -Ey halkım! Sizlere uzun süredir düşündüğüm bir projeden bahsedeceğim. Çocuklarınızı daha sakin olması için bir süreliğine eğitim gibi düşüneb

Yazar: Feyza Yılmaz (12 yaşında) Çizer: Atike Ümmügülsüm Öçalan (9 yaşında) Editör: Ayşegül Duyar (11 yaşında Salon çok kalabalıktı. Aynı zamanda gürültülü. Çok heyecanlıyım. Bunun nedeni de ilk defa sahneye çıkıp, konuşma yapacak olmam. Aha! Konuşma yapma saati geldi, sahneye çıktım. Sesim titriyordu. Sesimi kontrol altına aldım ve konuşmaya başladım: “2049 yılının en gözde icadı: Zaman Makinesi_1. Evet, Türk bilim insanlarının çoookk uzun zamandır yapmaya çalıştığı, fakat b

Yazar: Nursena Nargül (12 yaşında) Çizer: Berra Kandemir (11 yaşında) Editör: Elif Mina Direk (10 yaşında) Tarih: 19 Aralık 1898 Mekân: Marie Curie’nin laboratuvarı Yine keşifler, icatlar peşinde bizim Marie! Beni arayıp “Çabuk laboratuvara gel!” deyip telefonu yüzüme kapatmıştı ve ben de yorgun olduğum halde arkadaşlık gereği geldim laboratuvarına. -Ne oldu Marie? Niye apar topar çağırdın beni? -Yeni bir araştırmam var May! Birkaç hafta önceden araştırmaya başladım aslında a

Yazar: Duru Nihal Çelikbilek (10 yaşında) Çizer: Şevval Koçoğlu (11 yaşında) Editör: Ayşe Zümra Bağcı (10 yaşında) Yıl 1453. Günlerden 31 Mayıs. Fatih Sultan Mehmed çok mutluydu. Çünkü İstanbul’u fethetmişti.  En büyük amacına ulaşmıştı. Bir isteği var mı diye merak ettim. Mesela atlarının bakımını yapmamı isteyebilirdi. Daha dün tımar etmiştim atları gerçi, ama olsun.-- Padişahım, bir isteğiniz, arzunuz var mı? diye sordum. - Yok! Ama yine de teşekkür ederim Mesude. Şimdi bi

Yazar: Beril Arısoy (11 Yaş) Çizer: Rabia Betül Koçyiğit (11 yaşında) Editör: Salih Doygun (12 Yaş) Bence o ev hiç ama hiç tuhaf değildi. Herkes abartıyor. Sokağın sonunda, domates gibi kırmızı bir kapısı var o kadar. Ama herkes ondan uzak duruyor. Ben durmam. Cesurum çünkü. Kapı koluna dokundum; buz parçası gibiydi. Ama elimi çekemedim. Parmaklarım sanki oraya yapıştı, koparıp aldım kendimi. Kapı kendi kendine aralandı—yavaşça, gıcırdayarak. İçeri girince burnuma ıslak topra

Yazar: Zeynep Trabzon (11 yaşında) Çizer: Ahsen Kantarcı (11 yaşında) Editör: Naile Nur Ceylan (13 yaşında)   Zaman, yolculuk edeceğim geminin konferans salonunda konuşmalar başlayana kadar günün uzunluğunu bana hiç fark ettirmemiş gibi garip bir hisse kapılmıştım. O ana kadar gerçekleşen her şey, sanki gözlerimin önünde bir anda akıp gitmişti. Konferans salonundaki herkes, etrafına bakınarak çevresindeki yaşıtlarının hayatında neler olup bittiğini anlamaya çalışıyordu. Herke

Yazar: Rana Kalkan (9 yaşında) Çizer: Hatice Sena Aksanyar (11 yaşında) Merhaba ben Polina. Kardeşim Sofya ile anne ve babamızdan kalan kulübede yaşıyoruz. Ben beyazım, Sofya esmer. Ben okuma yazma bilirim o bilmez. Çünkü Sofya doğduktan sonra o daha bebekken annemiz ve babamız vebadan öldü. Ben on bir Sofya altı yaşında. Ona bir yıl annem, beş yıl da ben ve büyükbabam baktık. Sofya ile evde boş kalınca oyunlar oynarız, büyükbabam bizi gezdirir. Bugün büyükbabam Samur ile baş

Yazar: Zeynep Erva Candaş (11 yaşında) Çizer: Fatma Zehra Demirci (12 yaşında) Editör: Öykü Cenebağı ( 9 yaşında) Bursa’nın sabahı yeni doğmuştu. Güneş, henüz Uludağ’ın eteklerinden usulca süzülürken, inşaat alanı şimdiden hareketlenmişti. Ben elimde küreğimle taş taşıyordum ki, karşıdan gür bir ses işittim: Karagöz: Bre Hacivat, şu taşı taşımaya niyetlendim ama taş bana değil, ben taşa hizmet ediyorum sanki! Hacivat:  A Karagözüm, işte o yüzden sen taşla konuşur, ben taşın