Yazar: Abdullah Zubeyr Hocaoğlu (11 yaşında)
Bir gün ayı çıkmış ininden.
Kükremiş,
“Ben kralım!” demiş.
Hayvanlar hemen kabullenmiş.
Ama tavşan durur mu?
Gitmiş aslana söylemiş
Aslan önce düşünmüş
Sonra “Onu getir,” demiş.
Tavşan gitmiş ayıya
“Aslan seni çağırıyor,” demiş.
Tacını takacak sana
Yeni kralımıza…
Ayı gelmiş aslana
Tacını almaya
Oysa bilmiyor ki ayı
Tacından vazgeçer mi aslan?
Aslan “Yaklaş,” demiş ona
Ormanın yeni kralına
Taç da benim taht da!
Sen var git yoluna…
Ayı düşünmüş önce
Anlamış hatasını
Sonra demiş aslana:
Sen haklısın kralım, ben bir ayıyım yalnızca.
Sen affet beni varıp gideyim
Büyüklük sende kalsın
Sen affet beni
Varıp gideyim yoluma…
Aslan affetti onu
Büyüklük onda kaldı
Bana da tavşan anlattı…