Bay Zıbıdık'ın Maceraları

Yazar: Yusuf Ziya Demir (12 yaşında)

Editör: Öykü Cenebağı (9 yaşında)

Çizer: Fatma Zehra Demirci (12 yaşında)

Burası Zıbıdık’ın odası. Kapısı ve penceresinin özenle ayarlandığı belli oluyor. Her gün sabah 6’da işe gider, gece 9’da gelir. Yaşı 33, kilosu 99.9 ve kendisi bir şirkette çalışıyor. Ben masasına kırmızı güller koydum. Şşşşşt! İşte geliyor. Ben klavyeme geri dönüp, yazmaya devam edeyim. Dün siyah takım elbise giydiğini söylemiştim. Bugün kü de koyu gri olsun.

- Zaten hep sevdiğim şekilde giydiriyorsun beni. Teşekkür ederim. Mutlu oldum.

- Rica ederim.

İçeri girdi ve hemen ellerini yıkadı, sonra yemek yemek için masasına doğru ilerledi. Ve tabii ki masasına koyduğum gülleri de gördü.

- Ahhh kan kırmızısı gülleri sevmediğimi bilmiyor musun?

- Ama ben seviyorum.

- (öfkeyle) Sen görürsün.

Ardından sinirle telefonundan yemek söyledi.

-…

-Söylesene

-Yoo. Bana ne.

-Dediğimi yapmak zorundasın. Ben yazarım.

-Ama kötü yazı yazarsın.

Yazara, böyle sinirle sözler söyleyip, mutfağa gitti ve kendine yemek yapmaya çalıştı. Ama mutfaktan gelen savaş seslerine bakılırsa, muhtemelen her zamanki gibi yemek yapmayı beceremeyip, dışarıdan yemek söyleyecek. Ve evet, yemek söylüyor.

-Yemek.

-Ne? Bu sahnede dışarıdan yemek söylemen gerekiyordu.

- E söyledim ya. Hem zaten mutfakta 0.1 kiloluk yemek yedim.

- Ya öyle değilll!  Bozdun güzel kitabımııııı! YAA bir de 100 kilo olmuşsun çabuk kilo verrr.

- Senin dediğini yaptım. Ve ayrıca kilo filan vermeyeceğim.

- Tamam o zaman. Ben de sana kötü şeyler yazarım.

Ve Zıbıdık koşarak dışarı çıktı, sonra da bütün gücüyle bağırdı:

-BEN DÜNYANIN EN İYİ FUTBOLCUSUYUM!

Ve dünyanın en iyi futbolcusu “Ziya” yanına geldi.

-Gel teke tek maç yapalım. En iyisiysen.

-Tamam.

Zorlu geçen bir oyunun ardında ikisi de kan ter içinde kalmıştı. Ziya onu 149-0 yendi. Ve tabii ki Zıbıdık da saçma sapan bahaneler uydurmaya başladı.

-YAA hava çok güneşliydi ışıktan göremedim, güneş onun tarafındaydı, terledim, ben önemli bir iş adamıyım…

Sonra da ünlü futbolcu Ziya sahalara geri döndü.

- YAAAAAAA

 Zıbıdık, önemli bir iş adamı olduğu için şirketine geri döndü. Ama geç geldiği için işten atıldı. Sonra da ne olacak, intihar etti.

-O KADAR DA ABARTMA SEN DE SADECE İŞTEN ATILDIM!!

-Ama bu hayatında dönüm noktası olacak ve sende üzüntüden intihar edeceksin.

-Etmeyeceğim.

-Off kitap berbat oldu.

- Sana bir sır veyim mi yazar?

-Ver bakayım.                             

-Aslında sen de bir kitabın içindesin ve ikimizi de Ziya adında biri yazıyor.

- Ne?! Yani o maç yaptığınız adam bizi mi yazıyor!?

-Yoo kendisini hikayeye dahil etmiş. Öyle söyledi.

-Ben de sana bir sır vereyim mi?

-Ver.

-Benim adım Ziya.