Bilinmeyen Dünyalar

Yazar: Neşe İnat (11,5 yaşında)

Çizer: Esma Kaya (11 yaşında)

Geminin güvertesinde rüzgar miçonun saçlarını savuruyordu. Çuvaldaki patatesleri tek tek nasırlı ellerine alıp soyuyordu. Bu işlemi bir robot gibi sürekli tekrar ediyordu. Bu sonsuza dek sürmez umarım. Düşünüyordu. Kaç aydır koca denizin ortasında ilerliyorlardı. Acaba Kolomb'un inandığı gibi bir sonuca varabilecekler miydi?

Miço işini bitirince kaptanın yanına gidip ona sormaya karar verdi kafasına takılan soruları. Kaptan gözleri ufukta ileriye doğru hafifçe gülümseyerek bakıyordu. Kim bilir yine neler düşünüyordu? Miço sordu:

‘Efendim, burası nereye gidiyor? Hala okyanusun ortasındayız. Daha kaç gün sürecek bu yolculuk?’

‘Sabırlı ol Mateo. Suyun ötesinde bilinmeyen bir dünya var. Bazen insanın gözleriyle görmesi gereken şey haritalarda görünenden çok daha fazladır.’

‘Bilinmeyen dünya mı? Peki ya fırtınalar, dev dalgalar? Bunlar bizi yutmaz mı?’

‘Dünyada korkulacak çok şey var, ama cesaret de gerektirir. Cesaret olmadan kıtalar keşfedilmez. İnsan bilmediğiyle yüzleşmeli ki tarih yazılsın.’

Miço hafifçe gülerek, ‘Peki efendim ya yanlış yolda olursak?’

‘O zaman bile yolculuk bize bir şey öyle bir şey öğretir. Her dalga, her rüzgar, bize sabrı ve kararlılığı hatırlatır. Kim bilir…belki birkaç gün sonra gözlerimiz yeni bir kıtaya açılacak.’

Miço, Kolomb’un gözlerindeki kararlılığı ve hayallerini görünce başını salladı. Şimdi mutluydu, ve anlamıştı. Ne olursa olsun azmetmek ve pes etmemek gerektiğini. Büyük başarılar böyle kazanılıyordu. Ne olursa olsun hayallere inanmak ve gerçekleştirme hevesi, her şeyden daha önemliydi.