Kavanozlar

Yazar: Sümeyye Müjde (9 yaşında)

Çizer: Reyyan Vera Sezer (11 yaşında)

Editör: Serra Gedik (11 yaşında)

Aliye bir gün sinemaya gidecekmiş. Yanına yiyecek ve içecek koymak için 4 adet kavanoz almış. Ancak evinde ne yemek için abur cubur ne de içmek için içecek varmış. Bu yüzden abur cubur ve içecekleri marketlerden alacakmış. Arabasına binmiş ve marketin yolunu tutmuş.

Aliye alacaklarını aladursun biz de kavanozlara dönelim. Kavanozların isimleri de varmış. Birinin ismi süslü kavanoz, diğerininki korkak kavanoz, bir diğerinin komik kavanoz ve sonuncusu bilge kavanozmuş. Bunlar bagajdaymış ve bagaj da açıkmış. Kavanozlar bagajda çok daraldıkları için en öne geçmişler.

Aliye yemeği ile içeceğini almış ve arabanın yanına gelmiş. Bagaja bir bakmış ki kavanozlar yok. Aklına ilk ön koltuk gelmiş. Tahmini doğru çıkmış. Kavanozlar ön koltuktaymış ama bunun nasıl olduğunu hala anlayamamış. Fakat çok da aldırış etmemiş.

Sinemaya vardıklarında Aliye, abur cuburlarını ve içeceklerini çıkartıp kavanozlara tam koyacakken bir takım bağırma sesleri duymuş. O sözler de bilin bakalım kimden geliyormuş, kavanozlardan. Aliye ilk başta biraz tırsmış ama korkmaması gerektiğini anlamış. Hemen polisi aramış ve bir ihbarda bulunmuş.

Polis “Hemen geliyoruz uşağım.” demiş, 5-10 dakika içinde polis gelmiş. “Uşağım hangileri suçlu” demiş Aliye’ye. Aliye dört kavanozu göstererek “İşte bunlar!” demiş. Polis hızlı adımlarla kavanozları yakalamaya çalışmış. Kavanozlar koşsalar bile nafile, polis onları yakalamış. Kavanozları hemen hapse atmış. Kavanozlar ilk başta çok korkmuşlar ama sonra polise olanları anlatmışlar.

Polis, bundan sonra ses çıkarmamalarını söylese de kavanozlar itiraz etmiş. Polis onları güvenli bir eve götürmüş.

Kavanozlar burada da rahat durmamışlar. Bavullarını toplayıp başka yerlere tam gidecekken polis onları tutmuş ve şöyle demiş: “Uşaklar nereye gideysunuz. Sizlerle parti yapacağuz, akıl ve zeka oyunları oynayacağuz, film izleyeceğuz, burada sizi boş bırakmayacağuz da.”

Kavanozlar bu fikirleri duyunca hep bir ağızdan “Biz zaten gitmeyeceğiz, eşyalarımızı alacağız.” diye bahane uydurmuşlar. Polis de “ Hee ben de yedum!” demiş. Ve hep bir ağızdan gülmüşler.