Mavi Elmas

Yazar: Vildan Küçüktüfekçi (11 yaşında)

Çizer: Sabiha Ceren Karaçor (12 yaşında)

Editör: Salih Doygun (12 yaşında)

Merhaba ben Mr.  Secret, Koruma ve Kurtarma İşler Derneği’inde çalışıyorum ve bir ajanım. Çok değerli bir elması korumaktan sorumlu kişilerden biriyim. Bu elmas öyle sandığınız bir elmas gibi değil, bunu sahip olan kişi öyle zengin oluyor ki dünyaya hükmedebiliyor. Bu elmasın koruyucularından biri olmak, çok şanslı hissettiriyor. Çünkü sadece seçilmiş kişiler  sadece bu görevi yapabiliyor ve bende onlardan biri sayılırım. Bu elması almak isteyen çok kişi var ama bu elmasa giden yolda da çok engel var. Söylemeyi unuttum bu elmasa mavi elmas da diyorlar, nedeni ise elmasa özel gözlük kullanmadan bakamıyorsunuz. Güneş kadar  mavi bir ışık saçıyor ve gözlüksüz bakanlar kör oluyor nereden mi, biliyorum. Mavi elmas şehrimize ilk geldiğinde herkes gözlük takmıştı ama meraklı çocuk olarak bilinen John elmasın parıltısını görmek için gözlüğünü çıkardı ve orada yığılıverdi. Bu ışık yetişkinleri kör etse de çocukları 1 saatliğine bayıltarak şoka sokuyor. Bu olayı gören herkes aklını başına topladı ama ben  Mr.  Carmen’dan hala şüpheleniyorum. Çünkü çok garip davranışlarda bulunuyor, mesela sürekli mavi elmasın afişlerini inceliyor(tarihine bakmak gibi). Onu görseniz hak verirdiniz, gözleri farklı şekillere sokarak, fal taşı gibi açarak, pembe papyon takarak, garip bir görünüş sergiliyor. Bu hareketlerine bir anlam veremiyorum ama bu çözmeye çalışmıyorum anlamına gelmez.

Gece olduğunda evime doğru yürümeye başlamıştım,dernekten çıkarken korumaların daha sıkı olduğunu fark ettim. Eve geldiğimde bir çalışma yapmam gerekiyordu ve bu çalışma gerçekten zordu,yine de yaptım,başardımmm!Çok mutluydum çünkü günlerdir bunun için çalışıyordum, bu çalışma için. . . Ertesi sabah geç kalmıştım,koşarak derneğe gittim halde kimlik kontrolü ve eşya baktırımı sayesinde iki kat geç kalmıştım,patronda iki çift laf edince mağlum ama haklıydıda. Çünkü bu elması almaya çalışan kişiler gıcık kişilerde var ayrıca tam girecekken yakalanan bazı kişilerde var, olsun her zaman koruyan kişiler var mı var. Bu iyi kişiler için işe gelir bir şey olsada, kötü kişiler için aynı durum söz konusu olamaz. Bugün koruma-güvenlik görevlisi “Mavi Elmas Gösterisi Herkes Davetlidir” afşleri bastırıyordu, dev bir ayıya benzeyen emektar ve yarıçalışır yazıcıda, çalışırken çık çık diye garip garip sesler çıkıyor.  Bu afişleri teker teker tüm şehre dağıtmak için bula bula beni buldu. Gerçekten yorucu bir iş bu işi yaptıktan sonra ayaklarıma kara sular iniyor. Havanın buz kesici soğukluğu dışında afişleri  dağıtırken, ayaklarım, ellerim. vücudum dahil bütün bedenim ve ruhum yoruluyor. Saatler sonra çabam sayesinde  can sıkıcı afişler bitmişti, o gece patronun emirleri ve elması korumaktan uyuyamadım çünkü o sıkılaştırılmış korumaların içine beni de aldılar. Sonrasını anlatamam çünkü YAKALANDIM ve ben bir koruma değil, hırsızım. . .