Nokta

Yazar: Sude Saygın (13 yaşında)

Çizer: Elif Büşra Coştan (10 yaşında)

Beyza her sabahki gibi uyandı. Yüzünü yıkamak için lavaboya gitti. Ama evde garip bir sessizlik vardı. Beyza anne ve babasının uyanmadığını düşündü. Musluğu açmak için musluğa dokunduğunda ise çok garip bir şey oldu. Musluğa dokununca musluk, “Musluk” kelimesine dönüştü ve kelime, musluğun yerinde kaldı. Beyza korkuyla yere düştü. Eli halının üstüne değdiği anda halı da “Halı” kelimesine dönüştü. Beyza şaşkınlıkla titreyen ellerine baktı. Ne yapmıştı böyle?

Normalde asla böyle şeyler olmazdı. Fazlasıyla normal ve durgun bir hayatı vardı. Hatta bu aralar hayatı baya monotonlaşmıştı. Beyza hızlıca kapısı açık olan odasından çıktı. Ve anne babasının odasına girdi. Onlar yoktu. Pencereden bahçeye baktı, arabaları buradaydı. Peki ya neredelerdi? Beyza odasına döndü. Ağlamaya başladı. Ağlarken aklına bir fikir geldi. Peki ya kelime olan kelimelere dokunursa ne olacaktı? Masasındaki kitaba elini değdirmeden koluyla açtı ve bir kelimeye dokundu. Kelime sallanmaya başladı ve bir anda yok oldu. Beyza bunu birde halısı üstünde denedi. Aynısı ona da olmuştu. Kelimelere dokununca yok oluyorlardı. Beyza kitabına bakarken satır sonundaki noktayı gördü. Nokta, diğer noktalama işaretlerine kıyasla daha siyah ve daha büyüktü. Noktaya dokundu. Ama bu sefer Nokta yok olmadı. Aksine büyümeye başladı. Büyüdü, büyüdü, sayfaya sığamayacak kadar büyüdü. Ve kitaptan zıplayıp Beyza’nın yanına geldi.

 Konuşmaya başladı. “Yaşadıkların normal değil ama sakin ol. Zamanın kısıtlı. Sen bir kitabın başrolüsün. Anlıyor musun? Ama senin hikayenin yazarı Zehra, bu kitaptan vazgeçti. Bir süre hikayen kendi kendine devam etti ama artık bu evren yok olacak. Her yer çok eski. Bu yüzden her şey kelimeye dönüşüp yok oluyor. Sen değmesen de 24 saat içinde her şey yok olacak. Buna sende dahilsin. Bu yüzden yazarın seni fark etmesi için olabildiğince çok şey yap. Şuan yaşadıkların Zehra’nın bilgisayarındaki dosyada kendiliğinden yazılıyor. Konuştuklarımız bile. Aklından geçen her şeyi yap. Bir noktadan sonra bilgisayar uyarı verir Zehra’ya. Hayatının devam etmesinin tek yolu bu. Sen sadece birileri seni okursa var olabilirsin. Unutma yapabileceğin her şeyi yap! YAP!”

Nokta kayboldu. Beyza olanların altından böyle bir şeyin çıkacağını hiç düşünmemişti, normal olarak. Tam bir kitap gibi ama kendisi kitap. Beyza koluyla sandalyeyi devirdi, dans etti, camları kırdı, hatta dosyada fazla kelime olup uyarı gelebilmesi için bildiği en uzun şarkıyı söyledi… Çıldırdı. Yeter ki yazar okuyup, onu fark edebilsin.

Yazar Zehra çok küçük yaştan beri yazarlıkla ilgileniyordu. Hayal dünyası çok genişti. Hikayeler yazar, arkadaşlarına okurdu. Hikayeleri hep sevilirdi. Ama Zehra büyüdükçe yazmaya olan vakti azaldı. Uzun zaman hikaye yazmadı. Büyüdü ve hikaye yazmayı özlediğini fark etti. Yeniden hikaye yazıyordu ama bir türlü beğenemiyordu. En sonunda beğendiği bir hikayeyi kitap şeklinde bir yayınevine götürdü. Yayınevi kitabı reddetti. Zehra buna çok üzüldü ve uzun bir süre hikayesinden uzaklaştı.

Günlerden bir gün Zehra dışardan eve geldiğinde çok yorgundu. Üstüne pijamasını giydi, atıştırmalıklarını aldı ve film izlemek için bilgisayarını açtı. Bilgisayar, Zehra’ya dosyada yazılan şeyleri kaydedip kaydetmeyeceğini soruyordu. Zehra bunun hangi dosya olduğuna bakmak için dosyayı açtı. Onun hikayesi. Sinirlenip kapatacaktı ama hikayesinde gariplik vardı. Meraklanıp okumaya başladı. Böylece Beyza’nın yaşadıklarını da öğrenmiş oldu. Zehra başta bunun çok saçma olduğunu düşündü. Ama sonrasından bunları kendinin yazmadığını hesaba katınca Beyza’ya yardım etmeye karar verdi.

Hikayeyi okurken Noktanın “Sen sadece birileri seni okursa var olabilirsin” sözünü gördü. Bu hikaye bilgisayarın bir köşesinde eskimemeliydi. Bu hikaye başka insanlara da ulaşmalıydı. Hikayeye devam olarak, süre bitmeden kendisinin onu fark ettiğini, hikayenin devamını yazıp kitap şeklinde bastırdığı için Beyza’nın hayatına devam ettiğini yazdı. Nokta’nın bu sözünden çok etkilendiği için de kitabın adını “Nokta” koydu.

Ve öylede oldu. Zehra devamı yazınca kelimeye dönüşüp yok olan şeylerle birlikte Beyza’nın anne babası da geri geldi. Beyza güzel hayatı için, Zehra da bu kitabın çok satanlar listesine girip okuyucularıyla buluşturduğu için mutluydu.

Beyza, hikayesi okundukça zihinlerde ve kitaplıklarda var olabilecekti.