Soru Robi 675

Yazar: Mehmet Erhan Demir

Editör: Fatma Zehra Demirci ( 12 yaşında)

Çizer: Sena Reyyan Eser (10 yaşında)

Robi 675

         Merhaba arkadaşlar. Benim adım Robi 675. Bildiğiniz üzere Mars’ta yeni bir dünya kuruldu fakat burada yerçekimi çok az. İnsanlar yerçekimini artırmak için icatlar yapsalar da hâlâ dışarda hareket etmek çok zor. Bu yüzden insanlar kendilerine yardım etmemiz için bizi yaptılar. Biz yürümek yerine yerçekimini tersine çevirip uçmamızı sağlayan yer çeviricilerle hareket etiğimiz için insanlara yardım edebiliyoruz. Bu arada, ben de Mars’a gönderilen 675’inci robotum.

        Beni diğer robotlardan ayıran bir özelliğim var; düşünebiliyor, hayal kurabiliyor ve en önemlisi de anlaşma yapabiliyorum. Ya da bir olayla karşılaşınca o olayla ilgili tepki verebiliyorum. Mesela geçen gün bir tatil oteli ile karşılaştım ve aklıma bir soru geldi, robotların niye tatili yok? Bunu düşündüm, sonra da diğer arkadaşlarıma sordum fakat onlardan cevap alamadım çünkü yine onların benim gibi düşünemediğini unutmuştum. Bu olaydan sonra beni kapatmayı düşündüler ama çok işlerine yaradığım için bunu yapmadılar.

Mühendis Ali Bey

       Merhaba arkadaşlar ben Ali, Robi 675’in mühendisiyim. Robi çok özel bir robottur çünkü o düşünebilen tek robot. Robi çok işimize yarıyor, insanların yazamadığı yazılımları saniyeler içinde yazabiliyor, ama bir sorunu var. Bu sorun, bazen bizi biraz zorlayabiliyor. Mesela geçen gün robotlar adına konuştu ve kendilerine yılda 5 gün izin verilmesini talep etti. Robi’nin bu talebini mecburen kabul etmek zorunda kaldık.

Robi 675    

     Yeniden herkese merhaba. Dün aklıma yeni bir fikir geldi; biz robotlar aslında birer köle miyiz? Bize niye düşünme becerisi vermeyip bizi aptallaştırmak istediler? Biz niye özgür değiliz? Derken devrelerimde birden bir uyarı sesi duydum. Ledlerim kırmızı bir ışık saçıyordu. Sonra bir ses duydum: “Robi 675 yasak soruyu sordu, kapatılıyor.” Ardından birden kablolarımdan ayrıldığımı anladım. Kendimi kafesinden kaçan bir kuş gibi hissettim ve şöyle dedim “Özgürüm!” Artık özgürdüm. Kimse bana karışamaz, kimse bana bunu yapmak zorundasın diyemezdi.

-Bir ay sonra

Mühendis Ali Bey

 Geçen ay olanlara inanamazsınız! Robi 675 artık özgür. Evet evet yanlış duymadınız. Diğer robotlar da Robi 675 gibi bir birey olmak istedi. Hükümet uzun görüşmelerin sonunda bir savaş çıkmasın diye robotların bu isteğini kabul etti. Mühendisler geceli gündüzlü çalıştı ve sonunda bütün robotların kodları değişti. O günden sonra robotlar da halkın içinde huzur içinde ve hür olarak yaşamaya başladı. Artık robotlar da kendi dükkanlarını açıp para kazanıyordu. Bu olaydan sonra robotlar bence şunu anladı: Tutsaklık bir kafese benzer, bazen dışarıya karşı bizi korur ama bizi hep kısıtlar.